Je moet een gegeven paard niet in de bek kijken!

Dit gezegde wordt vaak gebruikt als je aangeeft dat dat wat je hebt gekregen je eigenlijk niet wilt hebben, om wat voor reden dan ook. Met andere woorden: je mag geen aanmerkingen maken of kritiek leveren op iets wat je gratis ontvangt van iemand. Bij een cadeau is het al leuk genoeg dat je iets krijgt. Het gaat om het gebaar, niet om de waarde of kwaliteit van het geschenk.

Maar is dat wel zo?

Ik vind het belangrijk dat we bewust worden van wat we aan een ander geven.

Wat jij mooi vindt en waar je denkt een ander veel plezier mee te doen, hoeft voor die ander niet altijd goed uit te pakken. Smaken verschillen tenslotte.

Ikzelf vind het altijd moeilijk om, als ik iets krijg wat ik niet leuk vind, te zeggen dat ik daar niet op zit te wachten. Ik ben veel te bang om iemand te kwetsen, want ik weet dat het wordt gegeven met goede bedoelingen.

Vaak worden bepaalde dingen gegeven omdat de gever het prachtig vindt. En eerlijk is eerlijk, soms krijg je echt mooie dingen waar je heel blij van wordt en soms denk je van wat moet ik hier in vredesnaam mee?

Het is goed om je daar bewust van te zijn als je zelf een cadeau aan iemand gaat geven. Of iets waar je niks meer aan hebt. Geef je iets weg om ervan te zijn? Geef je iets weg omdat je het zelf zo mooi vindt? Of geef je iets weg omdat je weet dat die ander er erg blij mee zal zijn?

Hoe het ook zij, laat ruimte voor de ander om er iets over te zeggen. Slik je trots in en bewaar de kassabon voor een eventuele ruiling. Dit alles om te voorkomen dat huizen dichtslibben met ongewenste spullen!